ငါ….မာယာမ်ားတဲ့ ေလာက လမ္းက်ယ္ႀကီးေပၚမွာ
ငါ့ႏွလံုးသားတစ္စံု က်ေပ်ာက္ခဲ့တယ္…
မင္း…ခလုတ္တုိက္မိသြားတာလား…..
ငါ..မသိခဲ့ရပါဘူး….
မင္း…..ျမတ္ႏိုးမွဳကို အေရာင္မဆိုးပဲ ငါ့ႏွလံုးသားကို သိမ္းဆည္းထားခဲ့တယ္..
မင္းႏွလံုးသားနဲ႔ တူတူေပါ့
ငါ…. မင္းကိုေတြ႔ေတာ့ ရင္မခုန္ခဲ့ပါဘူး…
ရုပ္၀ထၳဳ တက္မက္မွဳနဲ႔ ၀တၱရားေတြ ၾကားမွာ လံုးခ်ာလိုက္ရင္း ငါအေမာေျဖဖို႔ ရင္ခြင္တစ္စံုပဲ ငါရွာခဲ့တာပါ..
ငါ့လိုအင္ဆႏၵေတြ သစ္ရြက္ေႂကြလို
တစ္စဆီ ျပန္႔ႀကဲသြားတဲ့ တစ္ေန႔ေတာ့
မင္းလိုက္ေကာက္ရင္းနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္..
ငါ….ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အားအင္ေတြ မရွိေလာက္ေအာင္ ဆြံ႔အ သြားခဲ့တယ္……
မင္းဟာငါ့ရဲ႕ ေကာင္းကင္တစ္စင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္……..
ငါဘယ္အခ်ိန္ပဲ ၾကည့္ၾကည့္ အၿမဲရွိေနမယ့္ ေကာင္းကင္ႀကီး အျဖစ္နဲ႔ေပါ့ …
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment