ခြဲခြာျခင္းဆိုတဲ့
ျခံစည္းရုိးရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ
အသည္းတစ္ျခမ္းက
ေၾကမြ အက္ကြဲ။
သတိရတယ္ ခ်စ္သူရယ္
မဆံုႏိုင္တဲ့ မ်ဥ္းျပိဳင္ ႏွစ္ခုၾကားမွာ
ဆန္႔က်င္ ေက်ာခိုင္းေနတဲ့
ဘ၀ ႏွစ္ခုက
မ်က္ရည္ဆိုတဲ့
အလြမ္းျမစ္ တစ္စင္းကို
ဖန္တီးႏိုင္တာကလြဲလို႔
စက္၀ိုင္းတစ္ခု ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။
ရူးသြပ္ျခင္းေတြကို
ခံစားခ်က္ ဆိုျပီး
ပံုေဖာ္ မျပခဲ့ေပမယ့္
ခံစားတတ္တဲ့
ႏွလံုးသားကေတာ့
ဆုတ္ျဖဲ ျပကၡဒိန္ေတြ တစ္ႏွစ္ကုန္တိုင္း
အမွတ္တရ ရထားတစ္စင္းလို
အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္ေနတုန္း။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment