ဘ၀က ခဏဆိုေပမယ့္
တြယ္ျငိမိတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုက
ခဏ အားလံုးကို ပိုင္စိုးတယ္။
စကၠန္႔ မိနစ္ နာရီေတြဖြဲ႕
လြမ္းခဲ့မိတာ မဟုတ္ေပမယ့္
ရာသီဆိုတဲ့ အခ်ိန္ စက္၀ိုင္း
လည္ေနသလို
မသိလုိက္ မသိဘာသာႏွင့္
အလြမ္းတာရွည္ခဲ့မိတာပါ။
မျမဲ သေဘာႏွင့္
တည္ေနတဲ့ ဘ၀မွာ
ခဏတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အပိုင္ လိုခ်င္ခဲ့တာ
အဲဒီစိတ္ကို က
မွားေနခဲ့တာေပါ့။
အရားအားလံုး တိုင္တည္ပါတယ္
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ တည္သည္အထိ
တစ္ေန႔ တစ္ရက္ တစ္စကၠန္႔မွ
သူ႔ကို ေမ႔မရေသာ သူသာ
ျဖစ္ရပါလို၏ လို႔ေလ။
အဲဒီလို ပံုေအာ
သြန္းေလာင္း လြမ္းခ်လိုက္တာေတာင္မွ
ေရစက္ကုန္သြားလို႔ ထင္ရဲ႕
သူနဲ႔ မေတြ႔ရေတာ့ဘူးေလ။
ရင္ဘတ္ထဲက အလြမ္းေတြကေတာ့
ဆုေတာင္းေတြ အတိုင္း
တစ္ေန႔ တစ္ျခား ပြားလို႔ မ်ားလို႔ေပါ့။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment