သက္တန္.ဆိုတာ
အေပၚစြန္းထုတ္ျပတဲ.
စက္၀ိုင္းတစ္ခုမွ်သာ.......
..................................
က်န္ရွိတဲ. စက္၀န္းျပတ္
ကမာၻေျမရဲ. ရင္ဘတ္ထဲမွာရွိတယ္
ကြယ္၀ွက္တတ္တဲ. သေဘာက
ေလာကရဲ. သဘာ၀ ဆိုပါေတာ.ကြယ္...
ေမတၱာ ..... ဆိုတဲ. သက္တန္.ရဲ.
ထိမ္ခ်န္တဲ. စက္၀န္းတစ္ပိုင္း
ငါ.ရင္ထဲမွာ သူ.အတိုင္း က်န္ေသးတယ္
ဖယ္ရွား ေပါင္းထည္.ျခင္း မလုပ္မိေအာင္
အရွိအတိုင္း ထားလိုက္ခ်င္ေပမယ္.
နင္ ျမင္သင္.သလား ေတြးမိလို.ပါ........
မီးက်ိဳးေမာငး္ပ်က္ စိတ္ကူးနဲ.
သံေယာဇဥ္ကို ခူးခ်င္တဲ.စိတ္
အရိပ္ တၾကည္.ၾကည္. ဆပ္ျပားပူေဖာင္းေလးကို
ပုဆိန္နဲ. ခုတ္ပစ္တယ္ ဆိုမွာလား
ငါ.အမွားပဲ ထားပါေလ..............
မသိစိတ္က လွဳပ္ႏိွဳး
ေမးခြန္းမ်က္၀န္းေလး လွမ္းအခိုးမွာ
ငါရိုရိုက်ိဳးက်ိဳး ျမတ္ႏိုးမိသြားခဲ.တာ
ၾကယ္မွဳန္မွဳန္ အေတြးေတြ တိုင္းမွာ
သက္တန္. တစ္ပိုင္းလို ကိုင္းညြတ္အုပ္မိုး
ငါျဖဴစင္ေအာင္ ... နင္ ..... ပ်ိဳးခဲ.ဖူးတယ္...........
ပိုင္ဆုိင္ဖို.ထက္ ျမတ္ႏိုးဖို.ကို
ငါ.........ပိုလို. အေလးထားရင္း
ကိုးကြယ္ျခင္းနဲ. တပိုင္းေသေနတဲ.
အိပ္မက္ရွည္ ေတြေလ
နင္.ေၾကာင္. အရြက္အခက္ေ၀ခဲ.တယ္
အဲဒီလို
ရိုးရိုးသားသား အံကိုၾကိတ္
ေကာငး္ကင္ကို တိတ္တဆိတ္ေမာ. ၾကည္.
တိမ္ေတြကုိ စကားေျပာမိခဲ.
လူရွင္းတဲ. လမ္းေပၚမွာ
နာမည္ေလးတစ္ခုကို တိုးတိုးေခၚရင္း
သက္ျပင္းေတြခ်ဖူးခဲံ.ျပီ
အတည္အတံ ငါ.ရင္ခြင္ဟာ
နင္ျမင္တာထက္ ပိုသိပ္သည္းခဲ.တယ္
ျမိဳသိပ္ တဲ. အနက္ရွိဳင္း ကို
နင္သိေအာင္ သမိုင္းမတင္ခဲ. တာဟာ
တိမ္လႊာေပၚက သ႑ာန္ရုပ္ကို
နင္ ....... သက္ေသလုပ္မယ္ မထင္လုိ.ပါ........
အၾကည္.ထက္မပိုတဲ. ေမတၱာတရား
နင္ဘယ္လုိ နားလည္မွာလည္း
ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲက သစ္ရြက္တစ္စ
တစ္ေတာလံံုးရဲ. သဘာ၀ မဟုတ္ဘူး
ရည္စူးသမွ်ေတြ ခင္းက်င္း
ငါတစ္ဘ၀လံုး လင္းခဲ.တာေတာင္
နင္သိေအာင္ မျပခဲ.ဘူးေလ..........
စိတ္ကူုးကိုယ္တူ ေ၀းခဲ.တာ မဟုတ္ေတာ.
အေတြးေတြျဖန္.ကာ အုပ္မိုးတဲ.ညတိုင္း
အရူးတစ္ပိုင္း အိပ္မက္ေတြနဲ. လန္.ႏိုး
သူစိမ္းဆငန္တာ ဆိုးတယ္ကြယ္
ငါ.ရဲ.ရာဇ၀င္ စပယ္ဦးေလးေရ
ဥပေကၡာ အစိမ္းေတြရင္မွာ စူးေလာက္ေအာင္
ဘယ္အမွား အယြင္း ကိုမွ မခူးမိပါလားကြယ္
...............................................
နင္မယံုၾကည္ႏိုင္ခဲ.တဲ.ေမတၱာ
ငါမေဖၚျပသာတဲ. သံေယာဇဥ္
နင္မျမင္ႏုိင္ခဲ.တဲ. နာမဓါတ္ေတြနဲ.
နင္.ကိုနင္ ကန္.သတ္ထားပါ
ေခါင္းငံုအံၾကိတ္
ကိုယ္ဒ႑ာရီ ကိုယ္ျပန္ပိတ္ခဲ.ရ
တစ္ဘ၀စာ မိုးသည္း
ယံုၾကည္ျခင္းေတြ အိမ္ယာ အေျပာင္း မွာ
ေကာင္းကင္ နဲ. ငါေတာင္ပံလြဲခဲ.ျပီ
အၾကည္. ေတြ တႏြယ္ငင္ စိမ္းလဲ.ၾက
ဘာေ ၾကာင္.မ်ား ယံုၾကည္မေပးသလဲ
ရင္ထဲမွာ နင္.နင္.သက္သက္
ပတ္၀န္းက်င္ ခ်ည္တဲ.ၾကိုးက
မိုးမလင္းခင္ ပြဲဖ်က္တယ္..................
တစ္လမ္းေမာင္း ပန္းပြင္.ေလးကိုမွ
ခဏခဏ မိုင္းတိုက္
ငါက
သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ မမိုက္ရဲ.လို.
တိုက္ပြဲမွာ က်သူပါ........
အထီးက်န္ရထားေလးက
ဥၾသသံ ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတာင္ မေပးဘဲ
အေ၀းကို အေျပးတပိုင္း ထြက္ခြာ
နာက်င္ျခင္း ကုန္အျပည္.တင္ေဆာင္
ငါနင္.ကို .............ေရွာင္ပါ.မယ္...........
သူကိုသိပ္ခ်စ္လို.
တစ္ဘ၀လံုး ျပန္သစ္ခ်င္ေပမယ္.
ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ.မလည္းကြယ္
ကိုယ္ရင္ထဲ ကိုယ္ျပန္ပုန္းျပိး
မ်က္ရည္နဲ. ငါရံုးမယ္
ယံုၾကည္မွဳကို ေပးအပ္ဖို.က
ေျခတစ္လွမ္းမက ေနာက္က် ခဲ.ျပီ
ဒိေရျပာျပာ အိပ္မက္ေတြက
အတိတ္လျပည္. ညတိုင္း တတ္တယ္........
အျမတ္တႏိုးေလးေရ
ေ၀းကြာျခင္းေတြ တနံတလ်ားနဲ.
ကာလမ်ား အလႊာလႊာ အထပ္ထပ္ မွာ
တယိုင္တရြဲ. ရပ္တည္ခဲ့ရတယ္
ခဏငယ္တိုင္းမွာ ပ်ံဆြတ္
ေမွ်ာ္လင္.ျခင္းပန္းခိုင္
မႏိုင္တႏိုင္ .................. ယိုင္ညြတ္တယ္
ကံနည္းသူေတြ ေလွ်ာက္တဲ.လမ္းေပၚ
ေမွ်ာ္လင္.ခြင္. ကို ဆုတ္ကို
ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္တိုက္ဆိုင္မလဲ
မရဲ တရဲ ပင္လယ္သစ္ေလးမွာ
ကၽြန္းျဖစ္လာပါကြယ္.............
No comments:
Post a Comment