ဘယ္ကဗ်ာကမွစာဖြဲ ့လို ့မွီမယ္မထင္ဘူး
ေကာင္ေလးေရ.....
ဒီေႏြျပာဦးမွာနင့္ကိုရူးေလာက္ေအာင္လြမ္းတယ္
အသိစိတ္ကသတိရျခင္းကိုခ်ိဳးႏွိမ္ထားတာေတာင္
မသိစိတ္ရဲ့အတၱက မီးထေတာက္ေတာ့
........ဒီမွာ.......
ငါ့ကိုငါနံရံေတြဆီပစ္ေပါက္
ငါလည္းခဏခဏ ျပာၾကခဲ ့ရေပါ ့
ဘယ္ေလာက္ပဲရင့္ရင့္က်ဳးက်ဳး
ဒီထက္ေတာ့ ပိုမထူးေတာ့ပါဘူးတဲ ့
အလင္းစက္ေတြမႈန္တီမႈန္ဝါးနဲ ့
ဘဝခါးခဲ့တယ္ဆိုေပ့မယ့္
အဲ့ဒီခပ္ခါးခါးဘဝထဲမွာ
ေကာင္ေလးေရ ..မင္းေၾကာင့္
ခဏေတာ့လသာခဲ ့ဖူးတယ္..
မင္းေၾကာင့္..
ခ...ဏ...ေတာ့...လ...သာ...ခဲ႔...ဖူး...တယ္...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment