ေကာင္ေလးရယ္
ေရႊအိုေရာင္လင္းလက္ဝင္းတဲ့
ႏွင္းျပာျပာရဲ့ မသဲမကြဲ.........တဲ့
မနက္ဦးတခုမွာ ငါ့ကမာၻက.....ထဲက
မင္းထြက္သြားခဲ့တယ္............ေလ
တခ်ိန္တခါမွာျပန္လာဦးမွာလား လို.့ေတာင္မသိခဲ့ရ
မင္းထားခဲ့တဲ့ စာတိုေလးတေစာင္ ....................
မႈန္ရီရီ က်ဥ္းေျမာင္းေနတဲ့..ငါတို.့ရဲ့ အိမ္ခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ...
မင္းရဲ့စာတိုေလးကိုပိုက္.....လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္
အခန္းေထာင့္မွာ ျငိမ္သက္စြာထိုင္ျပီး...............
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတခုကို အေဖာ္ျပဳ...........................
(ရင္ထဲမွာေတာ့)
ေသြးနဲ.့တည္ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူတလံုး လို..................
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment