Tuesday, January 12, 2010

ေ၀ဒနာ...

ေပ်ာ္၀င္မိခဲ့သမွ်...
နီးစပ္မႈေတြေၾကာင့္....မဟုတ္ဘူး းးးးးးး
ရည္းစားစာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေၾကာင့္...မဟုတ္ဘူး းးးးးးးး
ငါေဖ်ာ္ခဲ့တဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ဘူး းးးးးးးးး

ေသခ်ာတာကေတာ့....
ဘယ္အရာေၾကာင့္....
ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္....
ဘာအက်ိဳးအျမတ္ေၾကာင့္မွ...မပါ၀င္ခဲ့ဘူး းးးး

ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး....
ရုတ္တရက္ခြဲခြာရမယ္ဆိုတဲ့..အသိေၾကာင့္..
အလြမ္းေတြ..ပြင့္ထြက္ကုန္တယ္
စြဲလမ္းမိခဲ့သမွ်..အၾကည့္တစ္ခ်က္တည္းရယ္ပါ

ငါ့အနာဂတ္အတြက္ ရြက္လႊင့္ရဦးမယ္ေလ..
မင္း..မလိုက္ခ်င္မွေတာ့....
ငါ..အတင္းအၾကပ္..ဘယ္ေခၚရက္ပါ့မလဲကြယ္
ကိုယ့္ေ၀ဒနာ..ကိုယ္ထုပ္ပိုးလို့..
ငါ..ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးေလး...ထြက္ခြာသြားပါ့မယ္

နင္ေပးခဲ့သမွ်..ေစတနာ..လို့
ခံယူျပီး လိုက္ေကာက္ခဲ့တာပါ
တခ်ိဳ့ေစတနာေတြက ခါးသက္တယ္
မေန့တေန့ကမွ သိလိုက္ရတယ္
အလြမ္း...ဆိုတာလည္းးးးမခ်ိဳဘူး းးးးးးးးးးးး

No comments:

Post a Comment