တေယာက္ကိုတေယာက္က
ငဲ ့ညွာေနရင္းနဲ ့ပဲတေျဖးေျဖးနဲ ့
ငါတို ့၂ေယာက္လံုး
ပိုနာက်င္လာရေတာ့မယ္
ခ်စ္သူရယ္....
တကယ္တမ္းေတာ့လဲ
အခ်စ္ဆိုတာငါတို ့ႏွစ္ေယာက္အတြက္
ဘီးလူးၾကမ္းေတြစီးမိုးထားတဲ ့အိမ္မက္အလကာၤ
ခပ္ဆိုးဆိုးတပုဒ္ပါပဲ
တခါတေလတမင္တကာေမ့ထားတဲ ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ ့
ခြဲခြာျခင္းတရားကိုငါတို ့
ဆက္ေမ့ထားႏိူင္ရင္အရမ္းေကာင္းမွာပဲကြယ္
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္အစကတဲ ့က
ခပ္ေစာေစာေလး
ဆံုေတြ ့ခဲ ့ၾကရင္ေကာင္းသားေနာ္
ဒါမွမဟုက္...
ငါတို ့ႏွစ္ေယာက္အစကတဲ ့က
မဆံုေတြ ့ခဲ ့ၾကရင္လဲအေကာင္းသား
ကဗ်ာဆရာတာရာမင္းေဝရဲ ့
ကဗ်ာထဲမွာေတာ့ပန္းေတြခူးရင္း
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားေျပာရင္း
နင္ငါကိုေမ့သြားမွာပါတဲ ့
ေကာင္မေလးေရ...
ပန္းေတြခူးရင္းနဲ ့
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားေျပာရင္းနဲ ့
တခါတေလငါပို ့ထားတဲ ့
ငါ ့ကဗ်ာေလးေတြကိုဖတ္ရင္းနဲ ့ပဲ
နင္ငါကိုေမ့သြားႏိူင္ပါေစသားကြယ္
ခ်စ္သူေရ....
ဝမ္းနည္းမေနပါနဲ ့ကြယ္
ခြဲခြာျခင္းဆိုတာလဲလူတိုင္းအတြက္
မေတာင္းပဲနဲ ့ျပည့္တဲ ့ဆုတခုပါပဲ
ေအးေလ....
အဲ ့ဒီေနာက္မွေတာ့ငါကိုယ္တိုင္ခ်ီေႏွာင္ထားတဲ ့
အျပာေရာင္ၾကိဳးေလးတစကိုငါကိုယ္တိုင္လူမသိေအာင္
တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ ့ျပန္ျဖတ္ေတာက္လိုက္ပါ ့မယ္
အားလံုးျပီးဆံုးသြားပါျပီ
အရားအားလံုးဟာျပီးဆံုးသြားပါျပီးကြယ္
ဒါေပ့မယ့္
ငါတစ္ေယာက္ထဲတိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ ့
ဒါ.......ေပ့.....မယ့္
ငါ....တစ္....ေယာက္....ထဲ....တိုး....တိုး....တိတ္....တိတ္......နဲ ့
No comments:
Post a Comment