Wednesday, December 23, 2009

ေျခာက္ျခားည 972

ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ အမဲအေမွာင္ည
ဖ်တ္ကနဲ ၀ုန္းကနဲ လန္႔နိုးသြားတယ္ . . .
ေခၽြးစီးေတြနဲ႔ ေမာဟိုက္လို႔ . . .
ငါအေႀကာက္ဆံုး အာရုံသံစဥ္ေတြ
အိမ္မက္က လိုက္ဖမ္းေနတယ္ . . . . . . . . . .


ေမ့မရတဲ့ အတိတ္က လိပ္ျပာမေလး
စေတာ္ဘယ္ရီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အျပံဳးတစ္ပြင့္
အေရာင္ရင့္ရင့္ကိုမွ ႏွစ္သက္တဲ့ ေကာင္မေလး
ငါ့ဦးေႏွာက္ကိုခြဲ အခန္းေတြ ဖ်က္ထုတ္လို႔ရရင္
မင္းပါတဲ့ အခန္းေတြ ငါေဖာက္ခြဲပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕



ငါလိုခ်င္ခဲ့တာ အခ်စ္ . . .
မင္းေပးခဲ့တာလည္း အခ်စ္ . . .
ဒါေပမဲ့ ထပ္တူမညီတဲ့ ပုစာၦေနာက္ကြယ္က
၉၇၂ . . . . . . .
ကြာဟမႈက ျပင္းထန္ေနခ့ဲတယ္ . . . . . . . . . .


အသက္ရႈသံ ေဖ်ာေဖ်ာေလး
ငါ့ျမင္ကြင္းမွာ မင္းပံုရိပ္က
၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ဒ႑ာရီ ဆန္ဆန္
“ ငါေမ့ထားခဲ့မယ္ ” . . . .
“ ငါေမ့ထားခဲ့ရမယ္ ” . . . .
တစ္ညလံုး အႀကိမ္ႀကိမ္
လြင့္ထုတ္ ေမ့ပစ္ခဲ့ေပမဲ့
အသက္ရႈသံ တစ္စက္ခ်င္း ဆီမွာ
မင္းပံုရိပ္က စီးေမွ်ာေနဆဲ
ထြတ္သက္ ၀င္သက္ေတြ ညံေနတဲ့
ငါ့ညဟာ ေအးစက္နာက်င္ေနလို႔ပါပဲ . . . . . . . . . .


ဒီကဗ်ာ ဒီမွာတင္ ငါဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး . . .
ေနပါေစေတာ့ . . .
မိုးမိခဲ့တဲ့ ေတြေ၀မႈေတြက
ငါ့ကို ေနာင္တေတြနဲ႔ ဖ်ားနာေစလို႔
ရင္မွာ မ်က္ရည္စက္ေတြ ေမွးစက္ေနဆဲဲ . . . . . . . . . .

No comments:

Post a Comment