Monday, February 15, 2010

လႊတ္ လိုက္ ၿပီ

. . . မင္း ေပး ခဲ့ တဲ့ . . .

အ ခ်စ္ ေတြ က

ငါ သိပ္ ၾကိဳက္ တဲ့ ပီ ေက လို

၀ါး ကာ စ မွာ ခ်ိဳ ၿမိန္ မႈ ကို ေပး ခဲ့ ေပ မယ့္


ေနာက္ ပိုင္း မွာ

အ ခ်ိဳ ဓာတ္ ေတြ ကုန္

ပါး ေညာင္း တာ ပဲ အ ဖတ္ တင္ သ လို


ဇာတ္ သိမ္း ပိုင္း ကို သိ လ်က္

အ မွတ္ မ ရွိ ခ်စ္ မိ တဲ့

ငါ့ အ ၿဖစ္ က လည္း

ခ်ိဳ ၿမိန္ ၿခင္း ကို ၿမည္း စမ္း ၾကည့္ ရင္း


တစ္ ခ်ိန္ မွာ ပီ ေက လို

စြန့္ လႊတ္ ပစ္ ရ မွာ

သိ ေန ေပ မယ့္

မာ ေက်ာ သြား တဲ့ အထိ


ေထြး မ ထုတ္

ပစ္ ရက္ ေသး တာ

ပိုး ဖ လံ မ်ိဳး မီး ကို တိုး ခ်င္ တဲ့

ငါ့ ရဲ့ အ ၾကီး မား ဆံုး အား နည္း ခ်က္ ေပါ့


. . . ဒါ ေပ မဲ့ ( မယ့္ ) . . .

မင္း သိ ထား ဖို့ ေၿပာ ခ်င္ တယ္


ပီ ေက ေတြ ကို

မ်ိဳ ခ် ဖို့ အထိ ေတာ့

ငါ မိုက္ ရူး ရဲ မ ဆန္ ေသး ပါ ဘူး

No comments:

Post a Comment