အၿပံဳးမပ်က္ ႏႈတ္ဆက္ေက်ာခိုင္း
ၿၿပံဳးသူမ်က္၀န္း မ်က္ရည္စကိုယ္စီ
နာက်င္ေၾကကြဲ ခ်စ္လွ်က္ခဲြခြါ
မသက္ဆိုင္ေတာ့တဲ့ သူစိမ္းေတြလို။
ရာသီစက္၀န္း ေျပာင္းခဲ့အလီလီ
အျမဲတေစ မဟုတ္ေသာ္လည္း
ရံဖန္ခါဆီ သတိရေနမိ
ေၾကာင္းက်ိဳးတိုက္ဆိုင္ ရွိခဲ့ပါလည္း
အမွတ္တမဲ့ လြမ္းေနျမဲ
ပန္းတို႔ဘာ၀ ဆင္းရနံ႔ၾကားေပ်ာ္ျမဴးရႊင္စြာ
ပ်ားပိတံုးတို႔ လူးလားေခါက္ျပန္
ရွိခဲ့ပါလည္း ပကတိပင္
တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ မယိမ္းႏဲြ႕ ။
က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပန္ခင္းအလယ္
တည္ေနေပမဲ့ ကမ္းလင့္လွည့္ေသာ
လက္တို႔မ်ားစြာ ရွိေနေသာ္ျငား
မျမင္ႏိုင္ေသာ ဟိုး ..အေ၀းက
လက္အစံုကို လည္ျပန္ေငးကာ
ေတြးေနဆဲ ....။ ။
No comments:
Post a Comment