Sunday, November 22, 2009

အဆုံသတ္ခ်စ္ျခင္း၌ ျဖစ္တည္ေပၚေပါက္လာေသာ............ကြက္လပ္ငယ္တစ္ခု.....

ခ်စ္သူနဲ႕လမ္းခြဲျခင္းဆိုတာရဲ့ေနာက္မွာ

ရင္မွာေျပ့ႏွတ္ေနတာက နာက်င္ျခင္းေပါ့ကြယ္

မင္းကိုတမ္းတမႉအေျပ့နဲ႕..ကိုယ္႕ရဲ႕

ႏွလုံးေသြးေတြဟာ လည္ပတ္ေနတယ္ ...........

အျမင္လႊာကိုပိတ္လိုက္ရင္ပဲျဖစ္ဖြင့္လိုက္ရင္ျဖစ္ျဖစ္

မင္းပုံရိပ္တို႕အစဥ္စိုးမိုးလွ်က္ေပါ့ကြယ္..

အခ်စ္သစ္နဲ႕မင္းေပ်ာ္ေနမွာပဲလို႕ေတြးမိတဲ့အခိုက္

ကိုယ္မ်က္ရည္တို႕ကအဆီးတားမဲ့စြာစီးဆင္းဆဲပဲ..............

ကိုတို႕ရဲ့ဇတ္လမ္းအဆုံးသတ္ျပီဆိုတဲ့မင္းစကားသံၾကားေယာင္မိေပမဲ့

ေဆာက္တည္ရာမရ စိတ္ဝိညဥ္တို႕ကမင္းရွိရာခရီးႏွင္ဆဲေပါ့ကြယ္

ဦးတည္ရာေပ်ာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်တ္ေတြမရွိေတာ့တဲ့

လမ္းမွာစမ္းတဝါးဝါးနဲ႕မင္းကိုရွာေနဆဲပဲ.............

မင္းေပးခဲ့တဲ့ဘယ္လိုအေခ်အေနေရာက္ေရာက္ကို..မင္းကိုခ်စ္ေနမယ္ဆိုတဲ့

ကတိစကားကို ေယာင္ရမ္း ယံုေနခ်င္ဆဲပဲ............

မင္းရဲ့ရက္စက္မႉကိုသနားစရာငါ့ႏွလုံးသားက လက္မခံႏိုင္ဘူးကြယ္..

ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ယူျပီးမင္းထြက္သြားတဲ့ေနာက္မွာ

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္းဆိုတာေတြပါဆိတ္သုန္းခဲ့ျပီခ်စ္သူ...

အခ်ိန္ကာလတစ္ခုရဲ႕ ေရႊ႕လ်ားမႈ႕ေနာက္မွာေတာ႕...........

လ်ိဳ႕ဝွက္ျခင္းဆိုတာကိုမိတ္ေဆြဖြဲ႕...မိ်ဳသိပ္ျခင္းကိုအေျခခံလို႕

ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြကိုသင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ႕ျပီး....

ငါ႕ကိုခ်စ္တဲ႕........ငါကမုန္းတဲ႕ ေယာက်္ားေတြကို............

အျပဳံးတုတစ္ခုေတာ႕ေပးတတ္ေနျပီ.....ခ်စ္သူ..

တေန႕ ေန႕ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္........မင္းနဲ႕ အမွတ္တမဲ႕ ေတြ႕ျဖစ္ရင္ေတာ႕......

တစ္ခုပဲေမးခ်င္ပါတယ္........... သစၥာဆိုတဲ႕ စကား စာလုံးေလးကို

ေပါင္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးခ႔ဲပါလို႕.................

No comments:

Post a Comment