ရင္ခုန္သံေတြကို အသက္သြင္း
အၾကင္နာျမစ္တစ္စင္းကို ဖန္ဆင္းျပီး
ခ်ိဳျမိန္ေပ်ာ္ရြင္.....ရင္ခုန္ျခင္းေန့ ရက္ေတြကို
ဖန္ဆင္းအသက္သြင္းေပးတာကပဲ..
အခ်စ္လား....
ဒါမွမဟုတ္...
ႏု ့ညံ့တဲ့ ..အျပံဳးေတြမွာ ခုိ၀င္
ေႏြးေထြးတဲ့..အနမ္းေတြမွာ..နစ္ေျမာ
စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္ေတြမွာ သာယာ
ႏွစ္လံုးသား..ႏွစ္ခု ကာရံ ညွိဖို ့ၾကိဳးစားေနရတာကပဲ
အခ်စ္လား....
ဒါမွမဟုတ္....
ယံုၾကည္ျခင္းေတြ...တည္ေဆာက္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ..လက္ဆက္ျပီး..
ရာဇ၀င္တြင္မဲ့..ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာ..
ကခုန္ေနရသလို...ေပ်ာ္ရြင္ေနရတာကပဲ
အခ်စ္လား...
ဒါမွမဟုတ္....
ရင္ခုန္သံေတြကို ....ခ်နင္း
ၾကင္နာျခင္းေတြ...တခန္းရပ္ျပီး..
နာၾကင္ျခင္းေတြသာ ဖန္းဆင္းေပးတဲ့
ဟက္တက္ကြဲ..အသည္းတစ္စံုနဲ ့..
မ်က္ရည္ျမစ္တစ္စင္းကပဲ
အခ်စ္လား...
ဒါမွမဟုတ္....
ရက္စက္တဲ့..အသည္းႏွလံုးတစ္စံုရဲ ့
ခါးသီးတဲ့....ဥေပကၡာေအာက္မွာ.
လည္စင္းေပးလိုက္ရတဲ့...
ျပင္းရွရွ...အလြမ္းညေတြကပဲ
အခ်စ္လား....
ဒါမွမဟုတ္....
ယံုၾကည္မွဳ ့ေတြ ရိုက္ခ်ိဳး...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြအျမစ္ျပတ္သြားတဲ့...
တစ္ခန္းရပ္ဇာတ္လမ္းမွာ...
ၾကိဳးျပတ္သြားတဲ့..ရုပ္ေသးရုပ္လုိ.
အရာအားလံုးဟာ အေမွာင္အတိက်..
အဲ့ဒါကပဲ....အခ်စ္လား..
ဒါမွမဟုတ္........
...........................
............................
..........................။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment